Psychoterapia – co to takiego?

Relacja z profesjonalistą przynosząca ulgę w cierpieniach psychicznych.
Polska Rada Psychoterapii posługuje się definicją Norcrossa:
Psychoterapia jest świadomym i zamierzonym zastosowaniem metod klinicznych i oddziaływań interpersonalnych pochodzących ze sprawdzonych twierdzeń nauk psychologicznych, w celu towarzyszenia ludziom przy modyfikacjach ich zachowań, procesów poznawczych, emocji i/lub innych cech osobowych w kierunku, który korzystający z psychoterapii uważają za pożądany.

Profesjonalny psychoterapeuta

To osoba, która (to wynika z powyższej definicji) sprawnie posługuje się twierdzeniami psychologicznymi, potrafi świadomie stosować metody kliniczne i oddziaływania interpersonalne by efektywnie pomagać w procesie emocjonalnego zdrowienia.
Powinien to być psycholog, lub psychiatra, który ukończył podyplomowe szkolenie w psychoterapii trwające minimum 4 lata i obejmujące minimum 1200 godzin kształcenia teoretycznego i praktycznego.

Psycholog, psychiatra, psychoterapeuta

Psycholog to osoba, która zdobyła tytuł magistra psychologii i tym samym uprawnienia zawodowe takie jak: diagostyka psychologiczna, udzielanie pomocy psychologicznej, opiniowanie. Psychologia to nauka badająca prawa psychiki: percepcji, myślenia, przeżywania, powstawania zaburzeń itd. Psychologowie nie są lekarzami, którymi są psychiatrzy. Oni w trakcie studiów medycznych zdecydowali się zgłębić jedną ze specjalizacji – psychiatrię. Zajmują się leczeniem zaburzeń i chorób psychicznych. Mają wiedzę i uprawnienia do stosowania farmakoterapii. Psychoterapia to najmłodszy z trzech opisywanych zawodów. W Polsce i wielu innych krajach nie doczekał się jeszcze regulacji prawnych. Oznacza to, że wciąż legalnie można ogłosić się psychoterapeutą bez konieczności legitymowania się dyplomami. Dlatego proponuję powyższą definicję (Profesjonalny psychoterapeuta), aby osoby szukające profesjonalnej pomocy trafiały do możliwie najlepiej wykształconych psychoterapeutów.